Se habla mucho últimamente de los efectos de la pandemia, de si el Covid-19 y el confinamiento nos hicieron mejores personas o tan solo perpetuaron un sistema condenado al fracaso. Tengo mis serias dudas, aunque a veces aparece la esperanza en forma de literatura, como acontece con Sonetos para el fin del mundo conocido, un […]
Leer Más
Dise que as mellores historias nacen da paixón. Ese sentimento, e tamén as ansias de aprender, foi o que moveu a María Moure de Oteyza a trasladarse durante dous anos ao Caurel para investigar as propiedades das plantas deste lugar e a sabedoría popular das súas xentes. Farmacéutica, investigadora e divulgadora, Moure de Oteyza vén […]
Leer Más
“Y sin embargo, cuando se ponía a reevaluar la historia desde el punto de vista de su propia experiencia, lo acometían las dudas. ¿Era posible que las acusaciones fueran falsas? ¿O por lo menos exageradas? ¿O demasiado simplificadas? En caso de que la verdad fuera complicada, ¿quizás esa complicación podía estar siendo tratada por medio […]
Leer Más
Cada vez que leo a Manuel Rivas é inevitable que pense na carreira de xornalismo, cando moitos profesores nos dicían que esta profesión non podía ficar parada ante as inxustizas do mundo. Eramos daquela uns mozos e mozas con ilusións e na nosa cabeza pululaban contradicións continuas arredor de conceptos como a obxectividade, a subxectividade […]
Leer Más
“A necesidade é unha filósofa e unha predicadora moito máis poderosa”. Dende hai uns meses atópome inmersa nun curso sobre as escritoras nativoamericanas, un universo que recoñezo que me era moi descoñecido e no que estou aprendendo moitísimo sobre as olladas que faltan e esa parte da historia que, como adoita acontecer, nos contaron dende […]
Leer Más
Precisamos un achegamento ao mundo rural afastado de tópicos e de visións idealizadas. Esta idea, defendida na actualidade por activistas como María Sánchez, atopámola na novela Tempo Tardade, de Raquel Miragaia, un libro que a min me tocou fondo, tanto pola historia como pola forma na que está contada, cunha voz moi novidosa e que […]
Leer Más
“Como las del cuerpo, también las heridas del alma emiten señales. Se necesitan observadores atentos para detectarlas; a los atareados se les escapan; a los ensimismados, a los inquietos, a los que se sienten oprimidos por la cruz de su cotidianeidad plana, a los distraídos, a los que se ausentan de la piedad, a los […]
Leer Más
Cando era adolescente vin por primeira vez actuar na televisión a Dorotea Bárcena, no papel de ‘Amadora’ no marco dos espectáculos de humor que facían Os Tonechos. De seguro que esta é a imaxe que lle vén á maioría da xente á cabeza, o que non deixa de ser unha visión reduccionista e inxusta. O […]
Leer Más
“Percorrín Nova Zelandia na busca de respostas. Constatei que a tristeza da esterilidade non me nacía tanto de quedar sen pequechiños coma da sensación de tronzar a transmisión do relato. E a carga facíaseme insoportable”. Contar o noso pasado e non deixalo ficar no esquecemento, seguir o fío do relato das persoas maiores das que […]
Leer Más
Gústame a poesía que evoca sentimentos profundos e, ao mesmo tempo, contén alusións, reflexións, versos políticos. Iso vexo en Interna, o último libro de Oriana Méndez, co que gañou o XVIII Premio de Poesía Afundación 2020, e cuxa lectura supón todo un reto para min, sobre todo porque admiro moito a forma de estar no […]
Leer Más