«As mans atlánticas da ausencia» de Antón Recamán

Quizais é que ninguén podería falar mellor sobre e do mar ca unha persoa nada na fin do mundo. Antón Recamán (Cee, 1985), é profesor e vén de publicar o seu poemario As mans atlánticas da ausencia  (Urutau, 2020) que nace dun silencio longo, de palabras quedas e dunha vida en constante comuñón coas mareas, tal e como se presenta da man da editora. Os trinta poemas que compoñen o libro transitan por un ollar contido do tempo no marco inmenso das ondas que son protagonistas do crecemento vital e persoal. “Entendemos o temporal cando volvemos ao vento / no acimbre lustroso do cranio” dise nun momento do libro, no que o poeta busca comprender o que acontece no seu interior a través da natureza. Tal e como expresa Paulo Calvo no limiar, estamos diante de “páxinas que recenden a salitre; a argazo; a humidade; a treboada; a escuma; a bravura… Ó Atlántico. Versos profundos, fríos e escuros como o noso mar”.

Eu, que son do interior, tiven nos últimos anos o pracer de habitar nunha vila con mar e de comprender un pouco mellor o que supón este conxunto inmenso de auga para a súa cultura e a súa forma de ser. O mar dáche moito pero tamén cho quita, un deses ditos que ben poderían pertencer ao refraneiro popular. Desa contraposición de ideas nacen moitas reflexións poéticas, que teñen o mar como un elemento que se reivindica e, ao mesmo tempo, lle temos certo medo pola súa inmensidade.

Diante do mar, as persoas sentímonos pequeniñas, e non somos quen de explicar que nos acontece cando observamos o movemento das ondas bravas. Algo similar aos sentimentos, un mundo co que este libro establece íntimas conexións, porque o que non se comprende sempre dá lugar a reflexións.

“Entendemos o temporal cando volvemos ao vento

no acimbre lustroso do cranio”.

Eu teimo en comprender este mundo, as emocións salvaxes e bravas coma esas ondas ás que adica Recamán este poemario tan persoal.

“A contorna do corpo é porta.

Amar

é render as mans á pechadura”.

“Contei formigas para esquecer ausencias”.

Ficha técnica

Título: As mans atlánticas da ausencia

Autor: Antón Recamán

Editorial: Urutau

Ano de publicación: 2020

Número de páxinas: 73

Escrito por

Graduada en periodismo y enamorada de la lectura y la cultura. Porque leer nos hace mejores personas.

Si te ha gustado este artículo y quieres dejar tu opinión, encantada de leerte!

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Imagen de Twitter

Estás comentando usando tu cuenta de Twitter. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.