“Se do que se trata é de sobrevivir, a resistencia pode que sexa o único xeito de vivir intensamente. É agora, neste límite, onde me sinto viva, viva coma nunca”.
Tiña ganas de ler Permaxeo, de Eva Baltasar, dende hai tempo, pero non atopara o momento ata agora, cando acaba de saír publicada en galego da man de Kalandraka e coa tradución de Gonzalo Hermo, e unha portada do máis suxestiva obra de Sonia Pulido. Alén destes detalles técnicos e non menos importantes, Permaxeo destaca pola súa capacidade para falar das preocupacións das mulleres, de expresar nunhas cantas páxinas o difícil que se torna a veces a supervivencia neste mundo que nos fai dubidar deseguido.
Estas dúbidas e medos son expresadas a través da idea do permaxeo que, segundo autora, viría a ser “a capa de chan que está debaixo do punto de conxelación da auga, e que illa o exterior demasiado cálido”. A nosa protagonista é un pouco así, a súa mente está preparada para illar os sentimentos e evitar a dor, o que non impide que a miúdo teña pensamentos suicidas que logran calmar a ansiedade e as súas continuas sensacións se non pertenza a ningún lugar concreto deste mundo. Alén disto, Permaxeo contén moitísimas alusións humorísticas e mesmo sarcásticas que fan que, aínda que o que se conte sexa duro, a historia se lea cunha certa calma.
Gustoume ler Permaxeo, sobre todo porque me parece interesante a metáfora do xeo e do frío para falar das vidas humanas, idea que tamén aproveitan outras historias contemporáneas como é o caso de Formas de estar lejos, de Edurne Portela, ou incluso Me desperté con dos inviernos a los lados, de Elsa Veiga. Considero que, malia que pode ser unha imaxe recorrente, Eva Baltasar consegue achegarnos moitísimos puntos de vista sobre esa frialdade e en ningún momento nos fala desde a superficie, senón que se somerxe nos lodos.
“Os corazóns nacen encadeados. Vivir desde o corazón é un erro se se fai crendo na liberdade propia, porque a liberdade é o dominio da mentira, velaí. Mentir é un xeito de resistir, unha estratexia de camuflaxe para individuos socialmente pouco agresivos coma min”.
Ficha técnica
Autora: Eva Baltasar
Tradución: Gonzalo Hermo
Editorial: Kalandraka
Ano de publicación: 2020
Número de páxinas: 138