“A única liberdade é definir o amor”. Atopo estes versos en Je vous salue, Fran Cortegoso, unha plaquette poética que Pablo Fidalgo Lareo adica a Fran Cortegoso, un dos nosos poetas galegos máis queridos e que nos deixou prematuramente o 5 de outubro de 2016. Quizais porque a mellor homenaxe que lle podemos facer sempre a un escritor é lelo ou lembralo na súa vida, a editora Chan da Pólvora tráenos esta proposta que nace dunha profunda querenza cara os versos e a persoa do poeta desaparecido e que nos emociona moi fondamente.
Ese verso co que iniciaba este comentario é moi premonitorio e á vez definitorio do que é Je vous salue, Fran Cortegoso, unha sorte de elexía cara unha persoa admirada e querida e coa que seguro coincidirá quen teña coñecido a Fran. Pero non é este un compendio de poemas tristes e coa morte como protagonista, nada diso, pois aquí está un pouco a memoria individual e colectiva, e tamén un intento de comprender a poética do autor de Suicidas, unha obra esta, por certo, posuidora dunha serie de características que a fan un clásico actual das nosas letras.
Esta plaquette é pequena en tamaño pero enorme no universo que contén, comezando pola propia chamada á rebelión que nos fai o autor, quen nos di “quizais non podo aceptar ser obediente”, pero a continuación tamén nos advirte “se nunca ninguén dá a cara”. A través desta homenaxe, e con Fran sempre na cabeza, o autor pregúntase se é paga a pena dar a vida polas crenzas e certezas persoais. E non esquece tampouco a propia reflexión sobre a creación literaria, esa unión entre mente e corpo que ás veces se contrapón e outras se fía.
“Conquistarei un país
E respirarei fondo
E estirarei os músculos
E abrirei a boca
O que faga hei de facelo aínda con todo o corpo”.
Ficha técnica
Título: Je vous salue, Fran Cortegoso
Autor: Pablo Fidalgo Lareo
Editorial: Chan da Pólvora
Ano de publicación: 2022
Número de páxinas: 17
Lecturafilia 