Dun lago escuro
“segues sendo a nena solitaria que nunca entendeu /a importancia do escarnio dos outros e preferiu mergullarse entre as páxinas dos libros”. Adoro a poesía de Marta Dacosta, porque me traspasa a pel e consegue sempre evocar lugares e sensacións propias. Como a que se describe nos versos anteriormente citados. Neles vexo (me) unha meniña […]
Leer Más